FAQ — Veelgestelde Vragen

De wormpomp is lid van de familie van verdringerpompen. Deze naam verklaart hoe de pomp werkt.

Er is een vrije ruimte tussen de stator en de rotor – de holte – die, wanneer de rotor draait, van de aanzuigzijde van de pomp naar de perszijde beweegt.
De holte beweegt zich rond de rotor en beweegt geleidelijk naar de uitlaat.
Deze holte bevat de verpompte vloeistof. Bekijk hier hoe een Wormpomp werkt.
Ontdek how een wormpomp werkt hier.

Naarmate de stator slijt, zit de rotor minder dicht opeengepakt in de stator.
Wanneer de vloeistof de uitlaat van de pomp bereikt, moet hij de afvoerdruk van het circuit overwinnen. De vloeistof zal daarom de weg van de minste weerstand zoeken.
Als de weg van de minste weerstand de verbinding tussen de stator en de rotor is, zal een deel van de vloeistof naar de vorige holte stromen.
Hoe groter de slijtage van de stator, hoe groter de lekkage. Deze lekkage is de oorzaak van het verminderde debiet van de pomp.

De pomp is een verdringerpomp, het volume is niet veranderd maar een deel van de stroming is “weggelekt” in de pomp.

De materiaalkeuze hangt voornamelijk af van twee factoren: chemische compatibiliteit en schuurbestendigheid.

• Chemische compatibiliteit
  
  Als je met chemisch agressieve producten werkt, kies dan voor roestvrij staal.
  De kwaliteit van het roestvast staal (304, 316, duplex) hangt af van de vloeistof die wordt verpompt.
  Toepassingen in de voedingsmiddelenindustrie vereisen het gebruik van roestvrij staal.
  
• Schuurbestendigheid
  
  Er zijn twee manieren om de schuurbestendigheid te verbeteren, ofwel door te werken met een harder materiaal zoals gehard gereedschapsstaal (1.2436), ofwel door een chroomlaag toe te voegen aan de rotor.
  De chroomlaag kan aan elk staal worden toegevoegd, maar er is een risico bij het aanbrengen op een rotor die niet van roestvast staal is. Als de chroomlaag op één plaats mechanisch bekrast wordt, kan het zachtere roestvrij staal corroderen.
  De corrosie zal zich onder het chroom verspreiden en het er na verloop van tijd afbijten.
  De beschadigde rotor zal dan snel de stator beschadigen.

Om de toelaatbare uitgangsdruk te verhogen, kies je een wormpomp met meer trappen.

In de praktijk betekent dit dat het aantal opeenvolgende caviteiten in de pomp toeneemt. Het resultaat is een toename van het aantal stator/rotor afdichtingslijnen tussen de inlaat en de uitlaat van de pomp.

Een toename van het aantal afdichtingslijnen vermindert de interne lekkage van de pomp bij een gegeven druk. Hierdoor kun je bij hogere drukken pompen terwijl je de interne lekkage onder controle houdt.

Gewoonlijk levert een wormpomp met standaardgeometrie maximaal 6 bar per trap.
Bekijk hier hoe een wormpomp werkt.

Wanneer de vloeistof de pompuitlaat bereikt, moet het de afvoerdruk van het circuit overwinnen. De vloeistof zal daarom de weg van de minste weerstand zoeken.
Als de weg van de minste weerstand de verbinding tussen de stator en de rotor is, zal een deel van de vloeistof in de voorgaande holte stromen.

Hoe hoger de afvoerdruk en hoe groter de slijtage van de stator- en rotoreenheden, hoe groter de lekkage. Deze lekkage zorgt ervoor dat het debiet van de pomp afneemt.

Boven de maximaal toelaatbare druk van de pomp lekt alle vloeistof tussen de stator en de rotor en wordt het debiet tot nul gereduceerd.

Ja, verdringerpompen (PCP) in het algemeen en wormpompen in het bijzonder kunnen worden gebruikt voor dosering, omdat ze volumetrische pompen zijn.

Het aantal omwentelingen van de rotor bepaalt nauwkeurig het geleverde volume, hoewel de uitgangsdruk van invloed kan zijn, vooral als de stator of rotor versleten zijn. Dit is een opmerkelijke doseerpomp omdat het debiet constant is bij een bepaalde druk en niet pulseert, in tegenstelling tot membraan– of zuigerpompen.

Omdat de pomp is afgedicht, kan hij ook worden gebruikt als afsluiter. Het is daarom heel eenvoudig om een relatief nauwkeurige dosering te verkrijgen, zonder pulsatie en zonder de noodzaak om een klep toe te voegen, door simpelweg de rotatie van de motor te regelen.

Naarmate de snelheid toeneemt, neemt het debiet van de wormpomp evenredig toe.
De wormpomp is volumetrisch. Ze heeft een bepaalde capaciteit die gekoppeld is aan haar geometrie. Elke omwenteling van de rotor komt overeen met een verplaatst volume. De debietcurve is daarom een rechte lijn die recht evenredig is met de rotatiesnelheid.
Bekijk hier hoe een wormpomp werkt.

Opmerking: Als de afvoerdruk toeneemt of de stator verslijt, neemt de pomplekkage toe en zal het totale debiet lager zijn dan het theoretische debiet.

In de overgrote meerderheid van de gevallen is de snelle vernietiging van de stator gekoppeld aan het drooglopen van de pomp. Met andere woorden, er circuleerde geen vloeistof in de pomp.

Bij een wormpomp wrijft de stator voortdurend tegen de rotor.
Dit is een elastomeer (meestal een rubberen type) in contact met metaal.
Als het contact direct is, zonder vloeistof om te smeren, wordt de wrijving aanzienlijk en als gevolg daarvan stijgt de temperatuur van de stator en rotor snel.

Geen enkel elastomeer is bestand tegen zeer hoge temperaturen (zie welke temperatuur voor welk elastomeer?). Als de temperatuurlimiet wordt overschreden, raakt de stator mechanisch beschadigd.
Als gevolg daarvan zullen de rotor en stator niet langer afdichten tussen de inlaat en de uitlaat van de pomp, zullen de pompholtes lekken en zal de wormpomp niet langer pompen.

Andere, zeldzamere gevallen van vernieling hebben te maken met chemische of mechanische aantasting van de pomp. Als de vloeistof die wordt verpompt plotseling van samenstelling verandert, of als een nieuwe vloeistof wordt verpompt, kan er snelle slijtage optreden.

De plotselinge aanwezigheid van zand in het proceswater of een nieuw reinigingsproduct voor voedingsleidingen zijn typische gevallen.

Ja en nee.
Omdat de holtes tussen de rotor en stator zijn afgedicht, kan de pomp lucht afvoeren uit een aanzuigleiding, waardoor hij effectief zelfaanzuigend is.

Maar de wormpomp heeft er een hekel aan om droog te lopen. Dit verslechtert de stator heel snel. Dus als je een pomp droog start, krijg je het gewenste effect ten koste van schade aan de stator.

Als je echter meestal olie of brandstof verpompt en de stator tussendoor vet blijft, zal de wormpomp lange tijd zelfaanzuigend zijn.

Een wormpomp is omkeerbaar, maar heeft een voorkeursrichting. De afvoer gebeurt meestal via het vrije uiteinde van de rotor, die zich aan de andere kant van de motor bevindt.

Als de motor in de andere richting draait, zuigt de pomp aan via het uiteinde en loost hij via het pomphuis. Deze methode mag alleen worden gebruikt voor toepassingen met een lage persdruk, omdat in deze configuratie de persdruk wordt uitgeoefend op de mechanische afdichting van de pomp. Hierdoor wordt de mechanische afdichting zwaarder belast, wat de levensduur verkort. Bekijk hier hoe een wormpomp werkt.

De keuze van het elastomeermateriaal hangt af van een combinatie van factoren die specifiek zijn voor uw toepassing:

• De temperatuur van de getransporteerde vloeistof
  Tussen 0 en 60°C werkt alles. Bij hogere temperaturen is de keuze lastiger.
  
• Voedingscompatibiliteit
  Er zijn een onbeperkt aantal rubbers die compatibel zijn met de voedselnormen, waaronder NBR, EPDM en sommige Viton®. Ze zijn verkrijgbaar in zwart of wit.
  
• Chemische compatibiliteit
  Dit moet vaak per geval worden gecontroleerd. Voor niet-agressieve toepassingen (biogas, waterbehandeling, voedingsproducten, enz.) is nitril het meest geschikte materiaal en het is ook het referentiemateriaal dat gebruikt wordt voor statoren, goed voor 80% van de markt.
  
• Voor lage temperaturen
  Onder 0°C of lichte zuren en basen is EPDM over het algemeen een goede keuze. Anderzijds is EPDM volledig verboden in aanwezigheid van minerale oliën.
  
• Voor agressieve chemische toepassingen of toepassingen bij hoge temperaturen
  In de meeste gevallen wordt Viton gewaardeerd om zijn weerstand. Het heeft echter zijn beperkingen, zoals een lage weerstand tegen waterdamp en natronloog (NaOH).
  
• Fysische eigenschappen van het statormateriaal
  Bijvoorbeeld: slijtvastheid, waar Viton middelmatig is, is NBR over het algemeen een goed compromis en voor extreme gevallen wordt polybutadieen (Buna CD) aanbevolen.

In alle gevallen is een analyse nodig en we staan klaar om je te helpen.
Neem bij twijfel contact met ons op via e-mail info@sps-pumps.com of bel op +32 2 657 23 53.

De maximale uitgangsdruk is afhankelijk van het aantal pomptrappen.

Bij de meeste fabrikanten komt één pomptrap overeen met een maximale druk van 5 tot 6 bar. Een tweetraps pomp kan dus 10 tot 12 bar bereiken. Dit zijn theoretische waarden, gemeten met water en een nieuwe stator. Als de pomp de vereiste druk niet haalt, is dat meestal een teken dat de stator versleten is.

Statoren met een constante dikte kunnen een dubbele druk bereiken (tot 12 bar per trap), maar zijn aanzienlijk duurder.

In het algemeen is het niet nodig om de rotor te vervangen telkens als de stator wordt vervangen. Met uitzondering van zeer abrasieve toepassingen moet de rotor van de wormpomp echter na 3 of 4 keer vervangen van de stator worden vervangen.

Het is echter wel aan te raden om de rotor te vervangen zodra deze markeringen vertoont of zijn dwarsdoorsnede niet meer cirkelvormig is, omdat in dit geval de slijtage de prestaties van de pomp vermindert of voortijdige schade aan de stator kan veroorzaken.

De stator van een wormpomp kan te snel slijten, voornamelijk door twee factoren: de snelheid en het product dat wordt verpompt. Hoe sneller we een schurend materiaal verpompen, hoe sneller de stator slijt. Afhankelijk van het te verpompen materiaal moeten we dus het ideale rotortoerental vinden.

Een hogere rotorsnelheid leidt tot snellere slijtage van de stator. Voor elke vloeistof die wordt verpompt, is het belangrijk om de juiste snelheid in te schatten. Aarzel niet om ons hierover te vragen.

180 tpm is bijvoorbeeld het maximale toerental voor slib en abrasieve materialen.

In sommige gevallen is het raadzaam om een grotere pomp te gebruiken die op een lager toerental werkt. In feite zal het verschil tussen de aankoopprijs van de nieuwe pomp de kosten van het vervangen van verschillende stators gemakkelijk compenseren.
Bekijk hier ook hoe u de levenscycluskosten van uw pomp kunt berekenen.

Het is essentieel om NPSH te begrijpen bij het kiezen van een pomp.

NPSH staat voor Netto Positieve Aanzuighoogte (Net Positive Suction Head).
Met andere woorden, het is het waterniveau (of de druk) die de pomp nodig heeft om cavitatie (het imploderen van dampbellen) te voorkomen.

Om een pomp goed te laten werken, moet deze een bepaalde inlaatdruk hebben. Elk pompmodel heeft een vereiste NPSH.
Om de NPSHr van een pomp te weten te komen, hoef je alleen maar de curven van de pomp te raadplegen.
Merk op dat de NPSHr varieert afhankelijk van het debiet.
Controleer het gebruikspunt van je pomp en zorg voor voldoende veiligheid, want het minste wat je kunt doen is voorkomen dat je pomp caviteert.

Het leidingsysteem dat de pomp voedt, levert de beschikbare NPSH of NPSHa.
Deze moet groter zijn dan de NPSHr in het hele werkgebied van de pomp.
Een goede aanpak is om te zorgen voor een reserve van ten minste 10% tussen de NPSHr en de NPSHa, met een minimum van 1 meter.
Bekijk hier hoe u de NPSH voor uw toepassing kunt berekenen.

Om de NPSHa te berekenen moet je rekening houden met de atmosferische druk (die varieert met de hoogte), de dichtheid van de te verpompen vloeistof, de drukval bij het maximaal verwachte debiet in de toevoerleidingen vanuit de opslagtank en de dampdruk.

Nauwkeurige berekeningen zijn essentieel om een pompsysteem goed te laten werken.
Aarzel niet om advies te vragen voordat u een keuze maakt.

Meer over de NPSH op Wikipedia

In feite genereert een pomp geen uitgangsdruk. Hij verplaatst gewoon een vloeistof of genereert een stroming. De druk wordt alleen verhoogd door de weerstand van het leidingsysteem dat hij voedt.
In feite bestrijdt de pomp de drukval of tegendruk in het stroomafwaartse circuit.

Als de pomp is aangesloten op een volledig geopende klep, is de druk bij de uitlaat van de pomp nul. Als een uitlaatklep gesloten is, zal de druk de maximale waarde zijn die de pomp kan leveren.

Als er bijvoorbeeld niet genoeg druk is aan het einde van een injector, komt dat omdat de injector te groot is, of omdat er te veel injectoren zijn, of omdat de viscositeit te laag is, etc., wat resulteert in een te hoog debiet en dus een lagere druk.
Met andere woorden, er is niet genoeg drukval in het circuit, waardoor de druk niet toeneemt.

Bij een gesloten pomp is de eenvoudigste methode om de verhouding tussen de lengte en de diameter van de stator te berekenen.
Dit geeft een indicatie. Als de verhouding tussen 2 en 2,5 ligt, is het waarschijnlijk een eentraps wormpomp.
Als de verhouding tussen 3,5 en 5 ligt, is het waarschijnlijk een tweetraps pomp.

Er zijn een paar uitzonderingen op deze regel, bijvoorbeeld doseerpompen waarbij de verhouding heel anders kan zijn, of pompen met een verlengde trap (lange geometrie) waarbij het alleen mogelijk is om dit te zien door de pomp te openen en de holtes te tellen.
Eén trap komt overeen met 2 volledige sinusoïden, of 2 holtes (een holte is gelijk aan een holte en een bobbel).